Γουίλσον, Χάρολντ

(Harold Wilson, Χάντερσφιλντ 1916 – Λονδίνο 1995). Άγγλος πολιτικός. Γεννήθηκε σε μικροαστική οικογένεια και έδειξε από νεαρός εξαιρετικές πνευματικές ικανότητες. Σε ηλικία μόλις 21 ετών κατόρθωσε να αποφοιτήσει αριστούχος από την Οξφόρδη με τον τίτλο του διδάκτορα. Ασχολήθηκε με την πολιτική κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και προσχώρησε αμέσως στο Εργατικό Κόμμα (ΕΚ), με το οποίο εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1945. Το 1947, αν και ήταν μόλις 31 ετών, ο πρωθυπουργός Άτλι τού ανέθεσε το υπουργείο Εμπορίου. Κατά την περίοδο αυτή, ο Γ. συμπαθούσε την ειρηνόφιλη και αντιαμερικανική αριστερά του κόμματος, και το 1951 παραιτήθηκε σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Μπίβαν, που παραιτήθηκε από το υπουργείο Παιδείας. Τρία χρόνια αργότερα όμως ξαναγύρισε στην κυβέρνηση, συνεργαζόμενος με τον αμερικανόφιλο Γκέιτσκελ. Όταν ο Μπίβαν και ο Γκέιτσκελ χάθηκαν από το προσκήνιο, ο Γ. εμφανίστηκε το 1963 ως ο πιο αξιόπιστος ηγέτης του ΕΚ, που διέθετε το μεγαλύτερο κύρος στο κόμμα αλλά και συνολικά στη χώρα. Όταν εξελέγη αρχηγός του κόμματος –αντί του δημοφιλούς Τζορτζ Μπράουν– οδήγησε το κόμμα του στην εκλογική νίκη του 1964. Η επιτυχία του επαναλήφθηκε το 1966, όταν έπειτα από δύο χρόνια στην εξουσία εξασφάλισε πλειοψηφία 97 εδρών στη βουλή των κοινοτήτων. Ως πρωθυπουργός, από το 1964 υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει μια περίπλοκη κατάσταση στην οποία είχε εμπλακεί η Μεγάλη Βρετανία, σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Οι αιτίες της κατάστασης αυτής οφείλονταν στο γεγονός ότι η χώρα δεν είχε βρει, κυρίως μετά την απώλεια της αυτοκρατορίας, τον πραγματικό ιστορικό ρόλο της στη σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα. Ο Γ. αναζήτησε τη λύση του προβλήματος στην αντικατάσταση της αυτοκρατορικής δύναμης από την τεχνολογική δύναμη και την κατάκτηση υψηλού κοινωνικού επίπεδου. Για τον σκοπό αυτό ζήτησε τη συνεργασία όλων των ζωτικών δυνάμεων της χώρας. Στην προσπάθεια όμως αυτή αντιμετώπισε την αντίδραση μεγάλων ρευμάτων μέσα στο ίδιο το κόμμα του και στα εργατικά συνδικάτα, όταν προσπάθησε να εφαρμόσει το αντιδημοτικό μέτρο του παγώματος των μισθών. Στις εκλογές του 1970 ηττήθηκε και την εξουσία ανέλαβε το Συντηρητικό Κόμμα, επανήλθε όμως στην κυβέρνηση μετά τις εκλογές του 1974, τις οποίες κέρδισε το ΕΚ. Παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 1976 από την πρωθυπουργία και την ηγεσία του ΕΚ. Υπήρξε ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός ηγέτης και ο τελευταίος πρωθυπουργός του κόμματος μέχρι την εκλογή του Τόνι Μπλερ. Ο βουλευτής και πρώην ηγέτης του αγγλικού Εργατικού Κόμματος Χάρολντ Γουίλσον.